بررسی تاثیر عملیات آنیل محلولی و پیرسازی بر ریزساختار و خواص کششی آلیاژ Ti-6242

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر دمای آنیل، محیط سرمایش پس از عملیات آنیل محلولی و دمای عملیات پیرسازی بر ریزساختار و خواص کششی آلیاژ Ti-6Al-2Sn-4Zr-2Mo است. مطالعه تاثیر دمای عملیات آنیل محلولی با انجام آن در محدوده دو فازی آلفا-بتا و در بازه دمایی °C 985-940 (با گام های °C 15) و سرمایش در هوا انجام شد. همچنین به منظور بررسی نرخ سرمایش، نمونه ای از این آلیاژ پس از عملیات آنیل محلولی در دمای °C 955 در روغن نیز سرد شد. در ادامه جهت تعیین اثر دمای پیرسازی، نمونه هایی که در دمای °C 955 آنیل و در هوا سرد شده بودند در سه دمای 570، 600 و °C 630 پیرسازی شدند. نتایج حاصل از مطالعات ریزساختاری نشان داد که افزایش دمای آنیل منجر به کاهش کسر حجمی فاز آلفای اولیه، افزایش ضخامت آلفای ثانویه و اندازه کولونی آلفا می شود. همچنین مهم ترین تفاوت ریزساختاری با افزایش نرخ سرمایش پس از آنیل، کاهش ضخامت آلفای ثانویه بود که با افزایش استحکام و افت داکتیلیته آلیاژ همراه شد. افزایش دمای پیرسازی منجر به افزایش اندازه کولونی آلفا و ضخامت آلفای ثانویه شد اما تفاوت چندانی در داکتیلیته آلیاژ ایجاد نکرد. مناسب ترین خواص کششی در آلیاژ مورد بررسی با آنیل در دمای °C 955، سرمایش درهوا و پیرسازی در دمای °C 600 بدست آمد.