تعیین الویت توسعه پارک های شهری بر پایه فاصله دسترسی-مطالعه موردی: شهر گرگان

امروزه آهنگ رشد و توسعه ی بالای شهرها به همراه افزایش جمعیت از دلایل عمده افزایش تقاضا و نیاز تفرجی شهروندان و رویکردهای گردشگری درون شهر است. گردشگری شهری بخشی از گذران اوقات فراغت شهروندان است و موجب ارضای نیازهای فراغتی مستمر آنان در فضاهای درون شهری است. گرچه با گسترش سیستم حمل و نقل، تقاضای مردم نسبت به استفاده از تفرجگاه های حومه شهری نیز افزایش یافته است، ارزش های تفرجگاهی پارک های شهری و به خصوص با فاصله دسترسی پیاده به هیچ وجه کاهش نیافته است. شهر گرگان با گستره حدود 16/15/181 کیلومتر مربع و با جمعیتی بالغ بر حدود 401399 دارای تنها 3 پارک محله ای است. در این مطالعه که به کمک پرسشنامه تنظیم شده، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی ضمن مطالعات کتابخانه ای با پرسش از تعدادی از گردشگران داوطلب در سه پارک منتخب، با بررسی فاصله سکونتگاهی آنها، اثر فاصله دسترسی بر تقاضای تفرجی بررسی شد. هم چنین نرم افزار SPSSبرای تجزیه و تحلیل مورد استفاده قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان می دهد که با افزایش فاصله میزان استفاده از پارک کاهش می یابد. نتایج این بررسی می تواند مبنای مناسبی برای تصمیم گیری و برنامه ریزی گردشگری شهری فراهم آورد.