بینامتنیت در فراداستان نوجوان قلب زیبای بابور نوشته ی جمشید خانیان

قلب زیبای بابور، نوشته ی جمشید خانیان، یک فراداستان است که در پی به کارگرفتن شیوه ای تازه در روایت و گریز از شیوه های سنتی است. در فراداستان راوی به شیوه های داستان گویی می اندیشد؛ همچنین، یکی از ویژگی های فراداستان مهارت در به کارگیری بینامتنیت است. هدف این پژوهش، بررسی مقایسه ای و یافتن ردپای عناصر بینامتنی، دریافت مناسبات آن با متن و نقش مخاطب نوجوان در درک این شیوه از داستان نویسی است. روش مقاله توصیفی تحلیلی و برمبنای آراء مخاطبان است. اصلی ترین شگرد خانیان در این داستان، به کارگیری عناصر بینامتنی و ایجاد مکالمه با داستان های نام آشنا برای کودکان و نوجوانان، به ویژه شازده کوچولو اثر اگزوپری، است. فراخواندن متون شناخته شده، به این داستان، برای پیشبرد فرایند روایت، شکل گیری عناصر داستان، باورپذیری و القای معانی انجام گرفته است؛ همچنین، نظر مخاطبان نشان می دهد که نوجوانان می توانند به شکل های گوناگون با عناصر بینامتنی رابطه برقرار کنند.