تارنمای برهم کنشانه ی متن و تصویر با بررسی تطبیقی کتاب های برتر داستانی تصویری ایرانی و غیرایرانی (بر پایه ی نظریه ی ماریا نیکولایوا و کارول اسکات)

هدف این پژوهش، واکاوی و مقایسه ی رابطه ی متن و تصویر، با توجه به سازه های داستانی، در کتاب های داستانی تصویری برتر ایرانی و خارجی است. پژوهشگران، در بررسی این نمونه ها که هدفمندانه و با نظر صاحب نظران هر گروه، گزینش شده اند، به واژه، جمله، پاراگراف، تک گستره، دوگستره، متن، تصویر، جلد و کل داستان توجه دارند. پژوهش پیش رو، بر پایه ی نظریه ی ماریا نیکولایوا و کارول اسکات بنا شده؛ اما راه خود را برای گشودن افقی تازه تر، بازگذاشته است؛ ازاین رو، در کنار رویکرد توصیفی تفسیری، به رویکرد تفسیری تجریدی نیز نزدیک شده و در بررسی آثار، هر دو راه تحلیل محتوای کیفی قیاسی و استقرایی را به روش تعریفی میرینگ پیموده است. در پی چنین خوانشی، مبانی نظری مقوله های یادشده را پرداخته تر کرده و در زمینه ی رابطه ی متن و تصویر، به الگویی نو و همه جانبه تر رسیده که برای بیان آن، اصطلاح توصیفی «تارنمای برهم کنشی» را برگزیده است. یافته ی جانبی این پژوهش، ارزش همراهی و گفت وگوی نویسنده و تصویرگر را برای خلق آثاری خلاق تر نشان می دهد.
یافته های این پژوهش نشان داد داستان های خارجی با ساختاری نو و معنادار و خلق گمانه زنی، سپیدخوانی، رفت وبرگشت های درون متنی و تصویری و... سنجیده و پرورده تر از داستان های ایرانی هستند و حتی چشم اندازی گسترده تر و پیچیده تر از راهکارهای نیکولایوا و اسکات را پیش روی مخاطب می گذارند.