بررسی اصلی ترین ویژگی های زبانی و تصویرآفرینی در اشعار رحماندوست

مصطفی رحماندوست از شاعران نام آور و چندوجهی شعر کودک ایران است که در خلق آثار و به خصوص تصاویر شعری اش سبکی ویژه دارد. در این جستار کوشش شده است تا پس از ارائه ی توضیحاتی کوتاه درباره ی زندگی و فعالیت های ادبی و فرهنگی این شاعر، اصلی ترین ویژگی های زبانی و تصویری و روایی شعر او در بیست عدد از مجموعه شعرهایش، به شیوه ی توصیفی و تحلیل محتوای کیفی و کمی، بررسی شود.
نتایج بررسی ها نشان می دهد تصویرآفرینی های رحماندوست، بیشتر، ازطریق حس آمیزی و عناصر و واژگان مربوط به حس بینایی و شنوایی، متناقض نما، افعال و اصطلاحات محاوره ای و عامیانه و بومی، قیدهای ابداعی، نام گذاری های جدید، انواع برجسته سازی و هنجارگریزی زبانی و موسیقی کلامی، به ویژه انواع تکرار و ایجاز و اطناب های مناسب، صورت گرفته است.
ویژگی های دیگر رحماندوست در سرودن آثارش عبارت اند از: واقع گرایی و ساده گویی و بهره گیری از عناصر زنده و توصیفات عینی، بازی های زبانی و ترکیبات بدیع و مناسب سن کودک، مهارت در بیان روایی و قصه گویی با زاویه ی دید اول شخص و سوم شخص و تک گویی متناسب با گروه های سنی «الف» و «ب» و مهارت در سرودن شعر آیینی، به ویژه شعر عاشورایی.