تجزیه و تحلیل مقایسه ای ورشکستگی شرکت های مواد غذایی بر مبنای دو مدل افزایشی تحلیل پوششی داده ها (DEA-Additive) و تشخیصی تحلیل پوششی داده ها (DEA-DA)

ورشکستگی، پدیده ای است که بسیاری از شرکت ها خصوصا در عصر شدیدا رقابتی حاضر، با آن مواجه اند. از این رو، تجزیه و تحلیل و پیش بینی ورشکستگی، امری بسیاری حیاتی خصوصا برای سرمایه گذاران است. بر این اساس، تحقیق حاضر با هدف معرفی دو روش مبتنی بر تحلیل پوششی داده ها (DEA) در تجزیه و تحلیل و پیش بینی ورشکستگی برای شرکت های مواد غذایی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران صورت گرفت.
تحقیق حاضر، از نوع توصیفی کاربردی است و به منظور ارزیابی مدل های تحلیل ورشکستگی، 58 شرکت مواد غذایی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شد.
یافته های تحقیق نشان داد که دقت مدل تشخیصی تحلیل پوششی داده ها در پیش بینی شرکت های غیرورشکسته 92 درصد و در پیش بینی شرکت های ورشکسته 70 درصد بود؛ در حالی که دقت مدل افزایشی تحلیل پوششی داده ها در پیش بینی شرکت های غیرورشکسته 90 درصد و در پیش بینی شرکت های ورشکسته 70 درصد بود. بنابراین در مجموع در تحلیل ورشکستگی، مدل تشخیصی نسبت به مدل افزایشی دقت بیشتر و بر آن ارجحیت دارد.