مقایسه دما، PH و وزن مخصوص محلول مورد استفاده برای شستشو و مایع بازگشتی از ورید و حالب کلیه آلوگرافت در زمان شستشوی کلیه

نارسایی کلیه یک وضعیت تهدید کننده حیات است و یکی از علل اصلی مرگ و میر می باشد. هنگامی که عملکرد کلیه برای زندگی عادی کافی نمی باشد پیوند کلیه بهترین روش برای بیماران دچار نارسایی شدید کلیه می باشد. با توجه به اینکه پس از خروج کلیه از بدن فرد دهنده احتمال انعقاد و ترومبوز داخل کلیه وجود دارد لازم است کلیه آلوگرافت بطور کامل شستشو داده شود که بدین منظور شستشو از طریق شریان وارد کلیه شده و پس از فیلتراسیون از ورید و حالب خارج می گردد. در مطالعه حاضر به اندازه گیری و مقایسه دما، PH و وزن مخصوص مایع شستشو و مایع بازگشتی از حالب و ورید کلیوی پرداخته ایم تا مشخص شود که در مایع شستسوهنگام عبورازکلیه تغیری صورت می گیرد یا نه.
در یک مطالعه توصیفی – مقطعی که به مدت دو سال از مهر سال 1388 تا مهر سال 1390 در مرکز تحقیقاتی امام رضا (ع) شهر تبریز انجام شد تمام بیمارانی (21 بیمار) که تحت پیوند با کلیه آلوگرافت قرار گرفته بودند وارد مطالعه شدند. در شرایط اتاق عمل پس از خروج کلیه آلوگرافت از بدن دهنده پیوند، با محلول شستشو از طریق شریان کلیه مورد شستشو قرار گرفته و پس از بازگشت مایع از ورید و حالب (پس از روشن شدن جریان مایع بازگشتی از ورید) PH، دما و وزن مخصوص مایع بازگشتی از حالب و ورید تعیین و با PH، دما و وزن مخصوص شستشو در دو مرحله شستشو زیر cc 500 و بعد از شستشو بالای cc 500 مقایسه گردید.
تعداد 21بیمار (11 مرد و10 زن) با میانگین سن 11/86±34/23 سال وارد این مطالعه شدند رابطه معنی داری بین وزن مایع شستشو و دما و همچنین بین وزن مایع شستشو PH در مایع جمع شده از حالب و ورید وجود نداشت (0/57=p و 0/56=p). وزن مخصوص مایع جمع شده از حالب و ورید رابطه بارزی با حجم مایع شستشو داشت (0/04=p).
رابطه غیر معنی داری بین دما و PH مایع جمع شده و مایع شستشو وجود داشت.