انواع اختلالات تولیدمثلی در زنان جوان با وزن بالا و وزن کم و ارتباط تغییرات هورمونی با BMI

افزایش خطر ایجاد مشکلات دستگاه تولیدمثلی در زنان با وزن بالا و وزن کم به اثبات رسیده است که همراه با افزایش یا کاهش سریع وزن می باشد اما شواهد محکمی در مورد اثر بین تغییر وزن بدن در دسترس نیست.

هدف از انجام مطالعه، تعیین ارتباط فعالیت قاعدگی، شیوع انواع مختلف اختلالات تولیدمثلی و ارتباط تغییرات هورمونی با BMI در بیماران زن جوانی که از کودکی چاق یا لاغر بوده اند بود.

در این مطالعه آینده نگر مقطعی 48 زن با وزن پایین و 55 زن با وزن بالا همراه با مشکلات تولیدمثلی مختلف تحت بررسی هورمونی و بالینی قرار گرفتند.

سندروم تخمدان پلی کیستیک و سندروم متابولیک شایعترین اختلال در بیماران چاق با وزن بالا بود در حالیکه هیپرپلازی غیرکلاسیک نادرزادی آدرنال و اختلال تخمدان در زنان با وزن کم شایعترین اختلال بود (000/0=p). هیچ تفاوتی بین سن شروع قاعدگی (885/0=p) و انواع اختلالات قاعدگی (34/0=p) بین دو گروه وجود نداشت. هیپوگنادوتروپیک هیپوگنادیسم در زنانی که از دوران کودکی لاغر بودند وجود داشت. میزان FSH (013/0=p) و SHBG (000/0=p) در بیماران با BMI پایین بیشتر بود، در حالیکه میزان FT (019/0=p) و TT (003/0=p) در بیماران با BMI بالا بیشتر بود. BMI به صورت معکوس با FSH (009/0=p) و SHBG (001/0=p) و بصورت مستقیم با FT (001/0=p) و TT (002/0=p) در ارتیاط بود.

ارتباط فعالیت قاعدگی و تغییرات هورمونی در زنان جوان که از زمان کودکی چاق و یا لاغر بوده اند با انواه اختلالات تولیدمثلی و BMI دوران کودکی آنها در ارتباط است.