تبیین علل خروج از روان درمانی از دیدگاه روان درمانگران: یک مطالعه کیفی

خروج از درمان یکی از موانع موجود در ارایه خدمات روان درمانی است که روند ارایه این خدمات را تحت تاثیر قرار می دهد. تبیین علل خروج از درمان جهت برنامه ریزی های لازم در این زمینه ضروریست. این مطالعه با هدف تبیین علل خروج از روان درمانی از دیدگاه روان درمانگران انجام شد.
این مطالعه به روش کیفی و از نوع تحلیل محتوای قراردادی انجام شد. مشارکت کنندگان 12 روان درمانگر مشغول به روان درمانی در شهر کرمانشاه بودند که به روش هدفمند انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری شدند. مصاحبه ها ضبط و بازنویسی شدند و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
تجزیه و تحلیل داده ها منجر به استخراج 5 طبقه اصلی و 12 زیرطبقه گردید. طبقات اصلی عبارت بودند از سایه مشکلات اقتصادی بر روان درمانی، باورها و انتظارات نادرست نسبت به روان درمانی، ماهیت سهل و ممتنع روان درمانی، ساختار ناهموار آموزش و نظارت بر روان درمانی و سیستم نامناسب ارجاع در روان درمانی. مشکلات اقتصادی در درمانجویان، باورهای منفی، ضعف در نظارت بر روان درمانی و زمان نامناسب ارجاع برخی از زیرطبقات استخراج شده بودند.
بر اساس یافته های این تحقیق، علل خروج از روان درمانی از ابعاد مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی برخوردار است و توجه به این ابعاد در برنامه ریزی های مربوط به ارایه خدمات روان درمانی پیشنهاد می گردد.