مقایسه درصد حیات و تمایز خود به خودی سلول های بنیادی بافت چربی و سلول های استرومایی مغز استخوان در پاساژهای طولانی مدت

سلول های بنیادی بافت چربی از نظر ظاهری بسیار شبیه به سلول های استرومایی مغز استخوان هستند و میتوانند جایگزینی مناسب برای این سلول ها باشند. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه درصد حیات و تمایز خود به خودی سلول های بنیادی بافت چربی و سلول های استرومایی مغز استخوان در پاساژهای طولانی مدت می باشد.
در این مطالعه آزمایشگاهی ابتدا سلول های بنیادی بافت چربی و مغز استخوان از موش های صحرایی تهیه شد و سپس در پاساژهای مختلف درصد سلول های مرده با روش (live and dead cells assay) و توانایی تمایز خود به خودی سلول ها به سلول های چربی ساز و استخوان ساز به ترتیب با استفاده از رنگ آمیزی Oil Red O و Alizarin red بررسی شد. اطلاعات به دست آمده توسط Student t-test و روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) بررسی گردید.
نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد میانگین درصد سلول های مرده در پاساژهای پنجم، دهم و پانزدهم برای سلول های استرومایی مغز استخوان به ترتیب (36/0±26/2، 45/0±39/3 و 95/0±92/6) و برای سلول های بنیادی بافت چربی به ترتیب (19/0±7/0، 39/0±89/0 و 55/0±23/3) بدست آمد. همچنین، در بررسی تمایز خود به خودی به سلول های استخوان ساز نتایج بدست آمده در پاساژ پانزدهم برای سلول های استرومایی مغز استخوان (38/0±25/3) و برای سلول های بنیادی بافت چربی (3/0 ± 48/0) بود، که این نتایج دارای اختلاف معنی دار بودند (05/0>p). همچنین، در بررسی تمایز سلول ها به سلول های چربی ساز نتایج نشان داد تا پاساژ 15 سلول های بنیادی بافت چربی توانایی تمایز خود به خودی به سلول های چربی ساز را ندارند ولی سلول های مغز استخوان در پاساژ پانزدهم به میزان 24/0 ± 07/1 تمایز را نشان دادند.
با توجه به درصد سلول های مرده و تمایز خودبه خودی در پاساژهای طولانی مدت، سلول های بنیادی بافت چربی می توانند منبع جایگزین مناسبی برای سلول های بنیادی مغز استخوان به منظور کاربرد های درمانی باشند.