بررسی میزان آلودگی چای مصرفی شهر بابل به قارچ های ساپروفیت و اهمیت بهداشتی آن

چای دم کرده از متداول ترین نوشیدنی گرم در جهان بوده که آلودگی آن به قارچ ها، سبب آلودگی به سموم حاصل از متابولیسم آنها شده که این امر می تواند اثرات سوء خطرناک تا حد ایجاد سرطان هایی نظیر هپاتوما و غیره شود. هدف این مطالعه، تعیین میزان آلودگی چای های مصرفی شهر بابل به قارچ ها می باشد. این مطالعه ی توصیفی تحلیلی بر روی 100 نمونه چای خشک مصرفی شهر بابل انجام شد. نمونه ها از مناطق مختلف شهر و به صورت تصادفی از منازل و مغازه ها جمع آوری شد و مشخصات چای ها در جدولی ثبت گردید. به منظور تعیین آلودگی، 20 قطعه از ذرات چای هر نمونه در پلیت حاوی محیط سابورو دکستروز آگار کشت داده شد و طی معاینه ی روزانه ی پلیت ها، قارچ های رشدیافته در اطراف قطعات چای با روش معمول آزمایشگاهی شناسایی شدند. میزان آلودگی برحسب تعداد کلنی قارچ در 100 میلی گرم چای خشک اندازه گیری شد. (05/0P≤) همه ی 100 نمونه چای کشت داده شده، آلوده بودند. نمونه ها به صورت فله ای، بسته بندی و کیسه ای طبقه بندی شدند که آلودگی در گروه کیسه ای بیشتر و در فله ای ازهمه کمتر بود و اختلاف عددی بین این گروه ها از لحاظ آماری نیز معنادار بود (001/0P<). بیشترین گونه-های قارچی جداشده از جنس آسپرژیلوس، پنیسیلیوم، و موکورال بوده اند. از بین چای های جمع آوری شده، نمونه های منزل آلودگی بیشتری داشت، اما اختلاف معنادار آماری نداشت (33/0P=). همین طور چای های از قبل بازنشده از چای های از قبل بازشده، آلوده تر بودند، اما این اختلاف از لحاظ آماری معنادار نبود (27/0P=).
مصرف بالای این محصول ممکن است مشکلی جدی برای سلامت باشد. بنابراین نظارت دقیق بر نحوه ی برداشت، فرآوری و توزیع محصول ضروری می باشد.