بررسی اثرات دگزامتازون در دوران بارداری بر تکوین و عملکرد بافت تخمدان فرزندان بالغ نسل اول موش های صحرایی

دگزامتازون یکی از گلوکوکورتیکوئیدهای صناعی است که از آن در پزشکی برای درمان بسیاری از اختلالات از جمله مشکلات تخمک گذاری استفاده می شود. لذا این تحقیق با هدف بررسی اثر تجویز دگزامتازون در دوران بارداری بر عملکرد محور هیپوفیز-گناد و بر تعداد فولیکول های تخمدانی فرزندان بالغ ماده موش های صحرایی انجام گرفت.
در این مطالعهتجربی از 40 سر موش صحرایی باردار که به گروه های کنترل، شاهد و سه دسته تجربی دریافت کننده دوز های mg/kg5/0، 1 و2 دگزامتازون را از روز هشتم بارداری تا زمان زایمان به صورت یک روز در میان دریافت داشتند، استفاده شد. پس از زایمان نوزادان و مادران تحت هیچ تیماری قرارنگرفتند و پس از بلوغ فرزندان ماده، با خون گیری از قلب و جداسازی تخمدان آن ها اقدام به تهیه مقاطع بافتی و اندازه گیری میزان پلاسمایی هورمون های استروژن، پروژسترون، LHو FSHو تعداد فولیکول های تخمدانی گردید. نتایج با استفاده ازنرم افزارSPSS20و با کمک آزمون های آماریANOVAو دانکن تحلیل آماری در سطح 05/0Pانجام شد.
نتایج تحلیل آماری داده ها نشان داد که دگزامتازون به صورت وابسته به دوز باعث کاهش استروژ ن و LHو افزایش FSHو پروژسترون و کاهش تعداد برخی از انواع فولیکول های تخمدانی می شود.
دگزامتازون از طریق مهار ترشح LHواختلال در تکوین تخمدان جنین باعث بروز اختلالات پایداری در دستگاه تولید مثل موش های صحرایی ماده می شود.