سینما؛ محمل امتزاج میان رشته ای اندیشه سیاسی و تاریخ

سینما از همان آغاز به مثابه موقعیتی برای تالیف و عرضه اندیشه و از جمله اندیشه سیاسی شناخته شده است و بسیاری از سینماگران مولف تلاش داشته اند با بهره گیری از امکاناتی که تصویر سینمایی در اختیار آنها قرار می دهد، مولفه های هنجارین سیاسی و سامان نیک اجتماعی را بازنمایی کنند. این تلفیق اندیشه و هنر البته صورت های گوناگونی به خود می گیرد و در بیان خویش نیازمند ظرف های متنوعی است. به عنوان مثال، روایت تاریخی در سینما می تواند به مثابه محلی برای عرضه اندیشه های انتقادی و هنجارین سیاسی در نظر گرفته شود. پژوهش حاضر به دنبال آن است که با بررسی گونه های مختلف بهره گیری از روایت تاریخی به منظور عرضه اندیشه سیاسی در سینمای ایران، موقعیت میان رشته ای سینما به مثابه تقاطع معرفت های تاریخی و اندیشه ورزانه سیاسی را مورد کاوش قرار دهد.