تعیین میزان صحت تشخیص استرپتوکوک پنومونیه در آزمایشگاه های تشخیص طبی با روش های فنوتایپی و مولکولی

استرپتوکوکوس پنومونیه یکی از مهم ترین پاتوژن های باکتریائی و عضوی از استرپتوکوک های ویریدانس بشمار می رود. تشخیص صحیح و تمایز این باکتری از سایر باکتری های مشابه، اهمیت بسیاری در اپیدمیولوژی بالینی و روند مقاومت های آنتی بیوتیکی پنوموکوک دارد. در این مطالعه میزان صحت تشخیص استرپتوکوک پنومونیه در آزمایشگاه های تشخیص طبی با روش های فنوتایپی و ژنوتایپی مورد بررسی قرار گرفت.
ایزوله های بالینی که توسط آزمایشگاه های تشخیص طبی به عنوان پنوموکوک شناسایی شده بودند، دریافت و به آزمایشگاه منتقل شد. پس از خالص سازی کلنی ها، تعیین هویت بیوشیمیایی با استفاده از آزمون های حساسیت به اپتوچین و حلالیت در صفرا انجام گردید. DNA ایزوله ها با استفاده از کیت استخراج شده و تعیین هویت مولکولی از طریق آزمون PCR برای تشخیص ژن lytA انجام شد.
پس از تعیین هویت مجدد، در نهایت 50 ایزوله به عنوان پنوموکوک واقعی شناسایی شده و 60 ایزوله دیگر شامل 3 کوکوباسیل گرم منفی، 7 استرپتوکوک غیرآلفاهمولیتیک و 50 استرپتوکوک ویریدانس بودند. بیش ترین میزان اشتباه در تشخیص پنوموکوک، مربوط به عفونت های تنفسی و چشمی بود. تمام 50 ایزوله که به عنوان پنوموکوک شناسایی شده بودند، از نظر ژن lytA مثبت بوده و ایزوله های مقاوم به اپتوچین از نظر ژن lytA منفی بودند.
در این مطالعه، میزان خطا در تشخیص پنوموکوک 55 درصد تعیین شد. به نظر می رسد استفاده از دیسک های اپتوچین به تنهایی و عدم انجام آزمایشات تکمیلی و فقدان کنترل کیفی مناسب، علل اصلی عدم تشخیص درست پنوموکوک در ایران است. تشخیص غلط باعث اطلاعات اپیدمیولوژیک نادرست، درمان های غیرضروری و افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری می شود. رعایت مسائل فوق الذکر و حضور یک متخصص میکروب شناسی در آزمایشگاه بیمارستان می تواند بسیار موثر باشد.