تاثیر عصاره هیدروالکلی ریشه ریواس بر قند خون و تغییرات هیستوپاتولوژیک پانکراس در رت های دیابتی شده با الوکسان

دیابت ملیتوس، شایع ترین بیماری آندوکرین است و به گروهی از اختلالات متابولیکی همراه با افزایش قند خون (هیپرگلیسمی) گفته می شود که با نقص ترشح، عملکرد انسولین و یا هر دو مشخصه همراه است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر عصاره هیدروالکلی ریشه ریواس بر قند و تغییرات هیستوپاتولوژیکی پانکراس در رت های دیابتی انجام شد.
در این مطالعه 24 رت ماده به 4 گروه تقسیم شدند. یک گروه به عنوان گروه کنترل سالم که نرمال سالین دریافت کردند و 3 گروه دیگر پس از القای دیابت، یک گروه نرمال سالین را به صورت گاواژ دریافت کردند، گروه بعدی عصاره ریشه ریواس را (با دوز 150 میلی گرم بر کیلوگرم) دریافت کردند و به گروه آخر گلی بنکلامید (با دوز 0/6 میلی گرم بر کیلوگرم) داده شد. القای دیابت به وسیله الوکسان (با دوز 120 میلی گرم بر کیلوگرم) به روشIP انجام شد. پس از 4 هفته تیمار، موش ها آسان کشی شده و خونگیری انجام گرفت. در ادامه، میزان قند خون و فاکتورهای بیوشیمیایی اندازه گیری شد. سپس بافت پانکراس جدا و پس از تثبیت و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین - ائوزین به وسیله میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و توکی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، 0/05>p در نظر گرفته شد.
در این مطالعه، میزان گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید و افزایش وزن در رت های تیمارشده با عصاره ریشه ریواس نسبت به گروه کنترل دیابتی، کاهش معنی داری یافت (p<0.05). همچنین عصاره ریشه ریواس باعث افزایش قطر جزایر لانگرهانس در مقایسه با گروه دیابتی شد (p<0.05).
طبق نتایج این مطالعه، ریشه ریواس دارای اثرات هیپوگلیسمیک بوده و در درمان دیابت موثر می باشد.