بررسی آزمایشگاهی ریزنشت جینجیوالی در ترمیم های کامپوزیتی کلاس II با استفاده از کامپوزیت های قابل سیلان مختلف به عنوان لاینر

مهمترین معایب کامپوزیت ها، ریزنشت لبه ای آنها است.یکی از روش های پیشنهادی جهت کاهش ریزنشت،استفاده ازکامپوزیت های قابل سیلان به عنوان لاینر در زیر ترمیم کامپوزیتی میباشد.هدف از این مطالعه بررسی ریزنشت ترمیم های کلاس II با استفاده از انواع لاینرهای کامپوزیت های قابل سیلان می باشد. 45 دندان پرمولر کشیده شده با تهیه حفرات کلاس II (نود حفره) به 5 گروه تقسیم و بدین ترتیب ترمیم شدند: گروه1(کنترل):کامپوزیت هیبرید به تنهایی (Z250) گروه2 Z250+ Sure fill SDR flow: گروه3 Z250+Filtek supreme XT: flow گروه4 Z250+Grandio flow: گروه5 Z250+Tetric flow: حفرات مزیالی و دیستالی به ترتیب با روش snowplow و لایه لایه ترمیم شدند.پس از آن نمونه ها در محلول فوشین 0/5% غوطه ور شده وبرش داده شدند. سپس ریزنشت جینجیوالی درجه بندی گردید.یافته های حاصل با آزمون های Kruskal wallis و mannwhitney u test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بین دو روش Snowplow و لایه لایه تفاوت معناداری یافت نشد. ریزنشت لاینرهای Tetric flow و Grandio flow به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود وسایر کامپوزیتهای قابل سیلان، هیچ تفاوت معناداری را در مقایسه با گروه کنترل نشان ندادند. در مطالعه حاضر،یافته ها نشانگر این بود که کامپوزیت های قابل سیلان در کاهش ریزنشت جینجیوالی تاثیری ندارد.