جداسازی و تخلیص آلژینات لیاز پایدار حرارتی موثر بر آلژینات Pseudomonas aeruginosa بیمارستانی

آلژینات لیازباکتریایی آنزیمی پری پلاسمی است که در تولید و تخریب آلژینات اهمیت دارد. خصوصیات این آنزیم اعم از وزن مولکولی، pI، مقاومت حرارتی، pH و دمای بهینه و تاثیر بر آلژینات باکتریایی در سویه های یک باکتری هم متفاوت می باشد.
در این مطالعه، به منظور دسترسی به آلژینات لیازی با خصوصیات ویژه و کار آمد در تخریب آلژینات باکتریایی، ازجدایه موکوئیدی Pseudomonas aeruginosa به دست آمده از خلط بیمار مبتلا به عفونت ریوی استفاده شد. از آنجایی که آلژینات لیاز در تولید آلژینات نیز نقش دارد لذا این سویه برای مطالعه انتخاب شد.
ابتدا آلژینات لیاز با روش شوک حرارتی از فضای پری پلاسمی استخراج و سپس با استفاده از غلظت مناسب سولفات آمونیوم و کروماتوگرافی تعویض آنیونی خالص شد. فعالیت آنزیم با روش تیوباربیتوریک اسید تعیین گردید. وزن مولکولی نسبی این آنزیم حدودkDa 60 تخمین زده شد. اثر زمان واکنش، pH، غلظت سوبسترا و دما بر فعالیت آلژینات لیاز بررسی گردید. نتایج نشان داد که آنزیم بهترین فعالیت را در غلظت mg/ml 0/4 از سوبسترا و بعد از 20 دقیقه واکنش در دمای C 37 و 8/5 pH دارد. فعالیت باقی مانده آنزیم بعد از 4 ساعت قرار گرفتن در دمای C 80، 33/31% تعیین گردید که نشان دهنده پایداری دمایی قابل توجه این آنزیم می باشد.
این آنزیم توانایی تخریب آلژینات سویهM 8821 P. aeruginosa را دارد که این ویژگی همراه با پایداری حرارتی مناسب، آن را گزینه مناسبی برای درمان کمکی در مبارزه با عفونت های مقاوم به آنتی بیوتیک P. aeruginosa می سازد.