بررسی تاثیر مداخلات کاردرمانی بر عملکرد درکی حرکتی و مهارت های ترسیمی کودکان کم توان ذهنی

فرایند دست نویسی به هماهنگی پیچیده مهارت های شناختی، ادراکی و حرکتی نیازمند است. با توجه به اینکه کاردرمانگران مدارس با ارجاع روزافزون کودکان کم توان ذهنی برای درمان مشکلات دست نویسی مواجه هستند و نوشتن یکی از امور مهم روزمره این کودکان می باشد، لذا در این پژوهش، تاثیر مداخلات کاردرمانی بر عملکرد درکی حرکتی و مهارت های ترسیمی کودکان کم توان ذهنی مورد بررسی قرار گرفت.

با استفاده از روش نمونه گیری غیر احتمالی ساده، بر اساس نمونه پایش و استفاده از فرمول حجم نمونه، تعداد 10 کودک برای گروه درمان و 10 کودک برای گروه کنترل در نظر گرفته شد. گروه درمان به مدت 10 هفته، هر هفته 3 جلسه 60 دقیقه ای، تحت آموزش مداخلات کاردرمانی قرار گرفتند. هر دو گروه تحت آموزش معمول کاردرمانی قرار گرفتند. پس از 10 هفته، تمامی آزمودنی ها مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند. تست استاندارد Long-Form Bruininks – Oseretsky Test Of Motor Proficinecy و تست اسلوسن به ترتیب برای ارزیابی عملکرد درکی حرکتی و مهارت های ترسیمی مورد استفاده قرار گرفت. سپس آنالیز های آماری بر روی داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت.

نتایج آزمون آنالیز واریانس یکطرفه نشان داد که نمرات تست اسلوسن و زیر تست هماهنگی، بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت(05/0≤ P). اما نمرات کل تست برونینکز اوزتسکی و زیر تست های حرکات درشت و حرکات ظریف، بین دو گروه معنادار بود (05/0≥ P).

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که مداخلات کاردرمانی باعث بهبود عملکرد درکی حرکتی گردیده است اما تاثیری بر مهارت های ترسیمی کودکان کم توان ذهنی نداشته است.