بررسی عود تومورهای مغزی در مرکز آموزشی، درمانی امام خمینی (ره) تبریز در سال های 1380-1371

تومور مغزی از علل شایع مرگ و میر و ناتوانی در جوامع انسانی است. با پیشرفتهای همه جانبه در زمینه تشخیص و درمان تومورهای مغزی، چگونگی درمان و مواجهه با تومورها تغییر شگرفی را شاهد بوده است. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی عود تومورهای مغزی به تفکیک نوع تومور بوده است.
در این بررسی، بیمارانی که در طی 10 سال (1380-1371) در مرکز آموزشی، درمانی بیمارستان امام خمینی (ره) تبریز، به عنوان تومور مغزی تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند مشخص شدند و سپس موارد عود تومور پس از حذف مواردی که پرونده ناکامل داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند.
از 1112 بیمار مبتلا به تومور مغزی، 51 بیمار به دلیل عود علامت دار تومور تحت عمل جراحی دوم قرار گرفته بودند. از موارد عود، 28 مورد مذکر و 23 مورد مونث بودند. تومورهای نورواپی تلیال (82 درصد) مننژیوم (10 درصد)، آدنوم هیپوفیز (4 درصد) و اپیدرموئید (4 درصد) از موارد عود بودند. در 21.56 درصد از موارد، تومورها در زمان عود در مرحله پیشرفته تری از نظر بدخیمی قرار داشتند که البته در این موارد، زمان عود در مقایسه با همان تومورها در سایر شرایط، کوتاهتر بود.
در مطالعه ما نیز مانند سایر کشورها، تومورهای نورواپی تلیال حدود نیمی از موارد تومورهای مغزی را تشکیل می دادند که سهم گلیوبلاستوم مولتی فرم (GBM) و آستروسیتوم آناپلاستیک (AA) در این میان 50 درصد بود. مننژیوم در مقایسه با سایر منابع، درصد کمتری از کل تومورها را تشکیل می داد، اما از نظر سیر بالینی و مشخصات کلی، تفاوتی با سایر منابع نداشت.