مقایسه اثرات داروهای آنتی سایکوتیک آتییپک و سنتی بر روی سطح چربی خون

بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مصرف کننده ی داروهای آنتی سایکوتیک، بسیار مستعد اختلالات متابولیک نظیر افزایش وزن، دیس لیپیدمی و مقاومت به انسولین می باشند. هدف از این مطالعه، مقایسه ی اثرات داروهای آنتی سایکوتیک آتییپک و سنتی بر روی سطح چربی خون بود.

در این مطالعه، 128 بیمار دچار اسکیزوفرنی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه، داروی آنتی سایکوتیک سنتی و دیگری داروی آنتی سایکوتیک آتیپیک دریافت کردند. هیچ کدام از دو گروه، طی سال گذشته هیچ داروی آنتی سایکوتیکی دریافت نکرده بودند. برای هر یک از شرکت کنندگان، اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه ی غذایی تکمیل شد. سطوح پروفایل چربی های خون و آپولیپوپروتئین A و B ار طریق نمونه گیری خون پس از 12 ساعت ناشتا، از ورید آنته کوبیتال، اندازه گیری شد. آزمون Student-t برای مقایسه ی دو گروه مورد استفاده قرار گرفت.

در دو گروه، تفاوت معنی داری از نظر سن، جنس، مدت زمان بیماری و مصرف دارو و سن در زمان شروع بیماری وجود نداشت. بیماران گروه آتیپیک، از داروهای کلوزاپین و رسپریدون (9/46 درصد) بیشتر از الانزاپین استفاده کردند. در حالی که در گروه سنتی، 3/81 درصد از بیماران داروهای فتوتیازین مصرف کردند. مقایسه ی سطح چربی خون در دو گروه نشان داد که کلسترول تام (01/0 = P)، لیپوپروتئین با چگالی کم (Low-density lipoprotein یا LDL) (03/0 = P) و آپولیپوپروتئین B (01/0 > P) در گروه سنتی به طور واضحی بالاتر از گروه آتیپیک بود.

در هر دو گروه مصرف کننده ی داروی آتیپیک و سنتی، و به خصوص در گروه سنتی، سطوح چربی خون بالا رفته بود. بنابراین، اثرات داروهای آنتی سایکوتیک روی چربی خون باید به صورت دوره ای (متناوب) چک شود.