تنوع ساختاری توده های آمیخته راش در مرحله میانی توالی (پژوهش موردی: بخش گرازبن، جنگل خیرود نوشهر)

به منظور کمی سازی ویژگی های ساختاری توده های آمیخته راش در مرحله میانی توالی، این پژوهش در جنگل های کمتر دخالت شده بخش گرازبن جنگل خیرود نوشهر انجام شد. سه قطعه یک هکتاری در مرحله میانی توالی گزینش شدند و در هر قطعه نمونه، شبکه آماربرداری 30× 30 متر پیاده شد. در محل تقاطع اضلاع شبکه، قطر برابرسینه، ارتفاع درخت، قطر تاج، فاصله بین درختان و زاویه بین آن ها برای نزدیک ترین درخت راش به مرکز قطعه نمونه به عنوان شاهد و سه درخت همسایه در نزدیک ترین فاصله نسبت به درخت شاهد اندازه گیری شد. براساس نتایج، مقادیر ضریب های رقابت تاجی و فضای رشد به ترتیب 72/ 0 (بدون واحد) و 57/ 18 (بدون واحد) و فاصله متوسط نهال ها 1/ 60 سانتی متر محاسبه شد. همچنین میانگین شاخص های زاویه یکنواختی (Wi)، آمیختگی گونه ای (Mi)، تمایز قطری و تمایز ارتفاعی در سه قطعه نمونه به ترتیب 76/ 0، 7/ 0، 31/ 0، 37/ 0 و شاخص فاصله همسایگی پنج متر محاسبه شد. بر این اساس نوع پراکنش گونه راش در مرحله میانی توالی و براساس شاخص زاویه یکنواختی به صورت کپه ای به دست آمد که تمایل زیادی به آمیختگی براساس شاخص آمیختگی گونه ای با ممرز دارد. همچنین گونه راش در مرحله میانی توالی در بیشترین حالت دارای رقابت دگرگونه ای با گونه ممرز بوده و بیشترین فراوانی مربوط به شاخص فاصله همسایگی بین دو تا چهار متر به دست آمد. بر این اساس توده های راش در این مرحله دارای ساختار متنوع و متفاوت از مرحله پایانی توالی می باشند که باید در مدیریت توده های جنگلی موردتوجه قرار گیرد.