رخساره ها، دیاژنز و کیفیت مخزنی سازند سروک در میدان نفتی کوپال، در جنوب غرب ایران

مطالعه سازند سروک در میدان نفتی کوپال منجر به شناسایی 8 رخساره رسوبی شده که در محیط های لاگونی، سدی و دریای باز در یک رمپ کربناته با شیب ملایم نهشته شده است. کیفیت مخزنی سازند سروک ارتباط نزدیکی با فرآیندهای دیاژنزی دارد. فشردگی، سیمانی شدن، انحلال، شکستگی و دولومیتی شدن مهمترین فرآیندهای دیاژنزی کنترل کننده خواص مخزنی هستند. دو عامل نخست باعث کاهش کیفیت مخزنی و سه عامل بعدی افزایش دهنده آن بوده است. اغلب رخساره های دانه پشتیبان به دلیل تاثیر سیمانی شدن و فشردگی از تخلخل و تراوایی پایینی برخوردارند. رخساره های گل پشتیبان بخش لاگون به دلیل تاثیر انحلال و شکستگی در آنها، دارای کیفیت مخزنی بهتری هستند. بررسی عملکرد فرآیندهای دیاژنزی بر روی سنگ های مخزنی می تواند کمک شایانی به تفکیک زون های دارای کیفیت مخزنی از زون های فاقد کیفیت مخزنی در سازند سروک میدان کوپال نماید. این امر منجر به بهره برداری هر چه بهتر از سازند سروک در میدان کوپال می شود.