بررسی آلودگی عناصر بالقوه سمی در مخزن سد لتیان، با نگرشی به نقش رسوبات در کنترل آلاینده ها

آلودگی های انسان زاد و یا زمین زاد مهم ترین تهدیدکننده های منابع آبی هستند که ارتباط مستقیم با سلامت عمومی جامعه دارد و توسعه انسانی منابع آب را به شدت تهدید می کند. مخزن سد لتیان، یکی از منابع اصلی تامین آب شرب تهران است که در این نوشتار، مطالعات ژئوشیمی زیست محیطی همزمان آب و رسوب در آن مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور 8 ایستگاه در سطح دریاچه انتخاب و نمونه برداری آب (برای دو فاز معلق و حل شده) و رسوبات سطحی بستر بر اساس استانداردها و دستورالعمل های معتبر انجام گرفت. نتایج تجزیه ژئوشیمیایی انجام شده به روشICP-OES، بر روی نمونه های برداشت شده از آب و رسوب مخزن سد لتیان، نشان داد که غلظت عناصر بالقوه سمی در بیشتر نمونه ها زیر حد آشکارسازی دستگاه و در حد استانداردهای EPA برای آب آشامیدنی است و نمونه های رسوب برای بیشتر عناصر جزو آرسنیک و سرب که تاثیرات مضری برای گونه های زیستی دارند، در محدوده مجاز معیارهای کیفی قرار گرفته است. همچنین ضریب EF و شاخص Igeo حالت بدون آلودگی نمونه های رسوبی را نشان داد. غنی شدگی فلزی بسیار شدید رسوبات نسبت به آب در این محدوده در مقایسه با مطالعات انجام شده در دیگر نقاط جهان نشانگر نقش آشکار و چشمگیر فرایندهای جذب سطحی در جذب آلاینده ها از آب و نیز خطر احتمالی برگشت عناصر از رسوب به ستون آب باشد.