الگوی توزیع زمانی زمین لرزه های جنوب خاور زاگرس

در این مقاله، ویژگی های توزیع زمانی زمین لرزه های جنوب خاور زاگرس با استفاده از روش های چند فرکتالی مطالعه شد. برای تشریح ویژگی های چند فرکتالی زمان رویداد زمین لرزه ها، ابعاد همبستگی عمومی (Dq) و طیف تکینی (f(αq برای زمین لرزه های برابر و بزرگ تر از بزرگی کمال (Mc=4.5) محاسبه شد. به منظور بررسی تغییرات مکانی الگوی لرزه خیزی، ناحیه مورد مطالعه به سه منطقه تقسیم و نتایج حاصل از هر بخش با یکدیگر مقایسه شد. طیف های چندفرکتالی محاسبه شده در سه منطقه نشان می دهد که فعالیت لرزه ای در این مناطق دارای ساختار چندفرکتالی ناهمگن است. به جز زون گذر که در آن سه محدوده مقیاس بندی مشاهده می شود، در دو منطقه دیگر، دو گستره خطی کوتاه مدت و بلند مدت وجود دارد. با توجه به کم بودن محدوده بالایی گستره کوتاه مدت (کمتر از یک سال)، به نظر می رسد ویژگی های این گستره توسط زمین لرزه های کوچک (مثل پس لرزه ها) درون خوشه ها کنترل شده و محدوده بلند مدت توسط توزیع زمانی زمین لرزه های بزرگ تر و خوشه های مرتبط با آنها کنترل می شود. در نمودار زون گذر، گستره بلند مدت خود به دو گستره با رفتاری کاملا متفاوت تقسیم شده است. مرز بین این دو گستره بلند با یک شکستگی شاخص در حدود 6/ 3 سال مشخص شده است. وجود این طول شاخص به این معنی است در منطقه زون گذر علاوه بر خوشه های زمین لرزه های کوچک، خوشه های دیگری از زمین لرزه های بزرگ تر نیز وجود دارد. نمودار های دوره بازگشت زمین لرزه ها در سه منطقه نیز کوتاه تر بودن دوره بازگشت زمین لرزه های اصلی در زون گذر را نسبت به مناطق دیگر تایید می کند. در مجموع، نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده پیچیدگی و ناهمگن بودن الگوی توزیع زمین لرزه های زون گذر زاگرس-مکران نسبت به اطراف است.