بررسی اثر الکلیسم تجربی بر ساختار بیضه و تاثیر آن بر کیفیت منی در مدل موش سوری بالغ

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات تجویز الکل بر روی کیفیت اسپرم و پاتوژنز بافت بیضه طراحی و اجرا شد.
20 قطعه موش سوری نر بالغ بارور به دو گروه کنترل (نرمال سالین) و تست (الکل اتانول به میزان g/kg3 وزن بدن) تقسیم شدند. حیوانات روزانه و به مدت 45 روز الکل و نرمال سالین را به روش گاواژ دریافت کردند. بعد از 45 روز تمام حیوانات بعد از بی هوشی و جابجایی گردن کشته شده و بافت بیضه جدا و تحت مطالعات هیستوپاتولوژیک قرار گرفت. به منظور ارزیابی پارامترهای اسپرم، نمونه های اسپرم از قسمت دمی اپیدیدیم جمع آوری شد (P<0.05).
درصد لوله های منی ساز با TDI، SPI و RI مثبت، تعداد سلول های لیدیک در میلی متر مربع از بافت بینابینی بیضه و تعداد سلول های سرتولی به ازا مقطع هر لوله، در گروه الکلی به طور معنی داری کاهش یافته بود. آنالیز پارامترهای اسپرم با میکروسکوپ نوری نشان داد که تحرک، قدرت زنده مانی و تعداد اسپرم ها در گروه الکلی به طور قابل توجهی در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته بود. همچنین درصد اسپرم هایی با DNA آسیب دیده، نابالغ و با مورفولوژی غیرطبیعی به طور معنی داری در گروه الکلی در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته بود (P<0.05).
نتایج نشان داد اتانول پروسه اسپرماتوژنز و اسپرمیوژنز را دچار آسیب کرده و با کاهش کیفیت سمن و اختلال در بافت بیضه باعث ایجاد مشکلات باروری می شود.