بررسی کوتاه شدگی و تغییرات هندسه ساختاری تاقدیس پازنان با استفاده از داده های لرزه نگاری بازتابی (فروبار دزفول، جنوب باختر ایران)

در این پژوهش با استفاده از نیم رخ های لرزه نگاری، درصد کوتاه شدگی و تغییرات هندسه ساختاری تاقدیس پازنان در فروبار دزفول (جنوب باختر ایران) مورد بررسی قرار گرفته است. این تاقدیس با روند شمال باختری – جنوب خاوری، در رخنمون سطحی دارای طول و عرض به ترتیب 60 کیلومتر و 4 تا 6 کیلومتر می باشد. بلندی هندیجان که در بخش شمال باختری تاقدیس پازنان قرار دارد، مهمترین ساختاری است که باعث دگرریختی متفاوت در طول تاقدیس و تغییر در هندسه آن شده است. به طور کلی در منطقه شمال باختری بلندی هندیجان، هندسه کلی شامل یک راندگی جلویی اصلی، به سطح رسیدن راندگی کم عمق و ضخامت کم سازند گچساران در منطقه لولا می باشد. در محدوده بلندی هندیجان، هندسه تاقدیس مشابه قسمت شمالی است، ولی ضخامت سازند گچساران در منطقه لولا بیشتر شده است. در بخش جنوب خاوری بلندی هندیجان و بخش عمده قسمت های مرکزی تاقدیس تا بخش های جنوب خاوری تاقدیس هندسه چین بسته تر شده است و در انتهای جنوب خاوری تاقدیس راندگی بالایی تشکیل نشده است. همچنین بیشترین درصد کوتاه شدگی در تاقدیس مربوط به بخش میانی آن است که حدود 11 درصد و ناشی از انحنا و خمش زیاد در محور چین می باشد و کمترین درصد کوتاه شدگی مربوط به بخش های جنوب خاوری تاقدیس است که حدود 4/ 8 تا 6/ 8 درصد می باشد و احتمالا به علت میل محور چین در این قسمت است.