مدل سازی عددی انتقال حرارت جابجایی داخلی سیال مغناطیسی تحت میدان مغناطیسی منقطع و فرکانس های زمانی متفاوت

در این مقاله انتقال حرارت جابجایی اجباری فروسیال در داخل یک لوله مسی شامل قسمتهایی با عایق الکترو مغناطیس تحت یک میدان مغناطیسی متناوب بصورت عددی بررسی شده است که هدف اصلی تحقیق، افزایش سرعت در لایه مرزی با استفاده از اثر میدان مغناطیسی بر روی نانوذرات برای افزایش انتقال حرارت بیشتر بوده است. با توجه به اینکه تاکنون اثر استفاده از عایق الکترومغناطیس در افزایش انتقال حرارت جابجایی بصورت تجربی بررسی نشده است، پس از مدلسازی عددی مسئله در حالت بدون عایق الکترو مغناطیس و اعتبار سنجی آن، اثرات میدان مغناطیسی بر مقدار ضریب انتقال حرارت جابجایی در درصدهای حجمی و اعداد رینولدز مختلف در لوله ای شامل قسمتهایی با عایق الکترومغناطیس مورد بررسی قرار گرفته و با حالت بدون عایق مقایسه شده اند. افزایش فرکانس زمانی میدان مغناطیسی متناوب و کسر حجمی نانوذرات، منجر به افزایش بهتر انتقال حرارت در محدوده مورد نظر گردیده اند که نتایج تاثیر این پارامترها و تغییرات ناشی از آنها نسبت به حالت بدون میدان مغناطیسی بیشتر می باشند. همچنین نتیجه بررسی در اعداد رینولدز مختلف نشان داده است که اثر میدان مغناطیسی در اعداد رینولدز کم و فرکانسهای بزرگتر، بیشتر بوده است.