بررسی علل شوری رواناب سطحی و راهکارهای مدیریت آن، مطالعه موردی: حوضه رودخانه جاماش، استان هرمزگان

یکی از عوامل توسعه هر منطقه، فراهم بودن منابع آب مناسب است و علاوه بر کمیت، کیفیت آن نیز با توجه به تاثیر بر سلامتی انسان ها و توسعه کشاورزی، اهمیت ویژه ای دارد. غفلت در استفاده بهینه از منابع آبی، موجبات تغییرات کیفی و لاجرم غیر قابل استفاده شدن آن ها را در مصارف مختلف فراهم کرده است. حوضه جاماش، منبع اصلی تغذیه دشت قلعه قاضی در انتهای حوضه واقع است و از مراکز مهم کشاورزی استان هرمرگزان محسوب می شود و عمده نیاز آبی کشاورزی منطقه را تامین می کند. بررسی میدانی حوضه جاماش نشان می دهد که علت عمده آلودگی رواناب سطحی، سازندهای زمین شناسی حوضه هستند. بر این اساس تماس آب های سطحی و زیرسطحی با این سازند ها سبب افزایش املاح محلول در آب و هدایت الکتریکی آن می شود. این مشکل در جریانات سیلابی با دبی کم و دبی پایه بیشتر نمایان است. همچنین بیشتر محدود به بخش میانی و خروجی حوضه می شود؛ بنابراین در پژوهش حاضر با بررسی آنالیز شیمیایی نمونه های ایستگاه های هیدرومتری و چشمه ها، علل کاهش کیفیت رواناب و ارتباط آن با سازندهای زمین شناسی حوضه مزبور بررسی شده است.