ارزیابی تاثیر بارورسازی ابر بر میزان بارش در حوضه های آب ریز ایران در سال آبی 89-88 (مطالعه موردی: حوضه های آب ریز بختگان- طشک و گاوخونی)

خشک سالی های شدید و پیوسته دهه های اخیر در کشور ما نگرانی های بسیاری در بخش های مختلف کشاورزی، منابع طبیعی و به ویژه منابع آب ایجاد نموده است. حوضه های آب ریز کشور نیز تحت تاثیر این واقعه قرار گرفته و کمبود آب به تمامی بخش های آن صدمه های بسیار وارد نموده است. بارورسازی ابر یکی از راهکارهاری کاهش اثرات خشک سالی هیدرولوژیکی و افزایش منابع آب سطحی و زیرزمینی می باشد. به همین منظور در مقاله حاضر به بررسی تاثیر بارورسازی ابر بر بارش حوضه آب ریز گاوخونی و حوضه آب ریز طشک- بختگان پرداخته شده است. در این راستا ماه های ژانویه، فوریه، دسامبر و نوامبر به عنوان ماه های مستعد بارش در ایران، جهت ارزیابی طرح بارورسازی ابر انتخاب شد. به منظور ارزیابی اثرات بارورسازی ابر روی بارش این حوضه ها، از روش آماری رگرسیون تاریخی استفاده گردید. از نرم افزار Arc GIS برای تعیین مناطق هدف و کنترل و از نرم افزار SPSS جهت آنالیز آماری استفاده شد. نتایج این تحقیق افزایش 40 درصدی بارش در حوضه آب ریز گاوخونی و افزایش 7/ 23 درصدی در حوضه آب ریز بختگان- طشک را بر اثر بارورسازی ابر نشان داد.