مقایسه روش های هوشمند و آماری در تخمین میزان شوری آب رودخانه ها، مطالعه موردی: رودخانه سیمینه رود، آذربایجان غربی

میزان شوری (EC) عامل مهمی در مهندسی رودخانه و به ویژه مطالعه کیفی آب رودخانه ها است. در چند دهه اخیر سیستم های هوش مصنوعی مانند شبکه عصبی مصنوعی کاربرد زیادی در علوم مختلف از جمله مدیریت منابع آب داشته اند. در این پژوهش میزان شوری آب رودخانه سیمینه رود واقع در استان آذربایجان غربی، با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی تخمین زده و نتایج آن با روش های مرسوم آماری همچون رگرسیون خطی چند متغیره مقایسه شده است. برای این منظور هیدروژن کربنات، کلرید، سولفات و دبی جریان در مقیاس زمانی ماهانه طی دوره آماری (1388-1371) به عنوان ورودی و میزان شوری به عنوان پارامتر خروجی انتخاب شد. معیارهای ضریب همبستگی، ریشه میانگین مربعات خطا و ضریب نش ساتکلیف برای ارزیابی و عملکرد مدل مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد مدل شبکه عصبی مصنوعی دارای بیش ترین ضریب همبستگی (967/ 0)، کم ترین ریشه میانگین مربعات خطا (ds/m 0/047) و نیز معیار نش ساتکلیف (706/ 0) است و بر این مبنا در مرحله صحت سنجی در اولویت قرار گرفت. در مجموع، نتایج نشان داد که مدل شبکه عصبی مصنوعی توانایی بالایی در تخمین مقادیر کمینه و بیشینه میزان شوری آب رودخانه دارد.