پیش بینی بلندمدت تقاضای آب شرب (مطالعه موردی: شهر نیشابور)

پیش بینی تقاضای آب خانگی و شناخت عوامل موثر بر آن یکی از گام-های مهم در مدیریت و کنترل بحران آب است، زیرا راه حل موثر، تنها عرضه آب نیست بلکه اتخاذ سیاست ها و تدابیر لازم مبتنی بر الگوی مصرف و توجه کافی به عوامل تقاضای آب از اهمیت بالایی برخوردار است. برآورد تقاضای آب در آینده، این امکان را برای تصمیم گیران فراهم می سازد که باتوجه به محدودیت ها و بحران های پیشرو تدابیر لازم را اتخاذ نمایند. در این تحقیق برای پیش بینی تقاضای سرانه آب از دو رویکرد نقطه ای و بازه ای استفاده شده است. بعد از تخمین تابع تقاضای آب، با تعیین سناریوهای محتمل مقادیر متغیرهای مستقل برای آینده پیش بینی می شود. در ادامه به بررسی اثر تغییرات پارامترهای اقتصادی در مصرف آب بر تقاضای آب خانگی پرداخته شده است. نتایج بر ضروری بودن کالای آب تاکید می کند. با جمع آوری اطلاعات مورد نیاز در شهر نیشابور، به منظور پیش بینی نقطه ای، چهار سناریو تعریف گردید و متغیرهای مستقل پیش بینی شدند. درصد تغییرات تقاضای آب سه سناریو اول (برای حالتی که طرح هدفمندسازی یارانه ها اجرا نگردد) برای دوره ی 1390 تا 1410 بین 40 تا 57 درصد در طول این بازه می باشد. در سناریو چهارم که فرض بر اجرای طرح هدفمندسازی یارانه ها می باشد مقادیر تقاضای سرانه آب نسبت به حالتی که این طرح اجرا نگردد در سال 1390، 3 متر مکعب و در سال 1392، 2 متر مکعب کاهش می یابد. در انتها با استفاده از شبکه عصبی تقاضای آب بصورت بلند مدت پیش-بینی شده است. نتایج نشان داد، استفاده از جزء غیرقطعی سری های زمانی در پیش بینی با شبکه های عصبی می تواند مشکل درونگرا بودن این مدل ها را تا حدی حل نماید.