روند فقر تغذیه درخانوارهای دارای کودک مناطق شهری و روستایی استان کرمان: رویکرد نسلی (91-1363)

تغذیه و دسترسی به آن یکی از ابعاد مهم در تحلیل فقر از دیدگاه چند بعدی است. اندازه گیری شاخص های فقر تغذیه در آگاه کردن برنامه ریزان از اثرات توزیعی راهبردهای سیاستی رفاه خانوار و کودک، مهم است..
مطالعه به منظور بررسی روند فقر تغذیه در خانوارهای دارای کودک استان کرمان طی دوره زمانی 91-1363 انجام شد.
این مطالعه روند در سال1393 در استان کرمان انجام شد. کالری تغذیه خانوار و شاخص فقر «فوستر، گریر، توربک» با استفاده از داده های پیمایش هزینه- درآمد خانوار، روند فقر تغذیه خانوارهای دارای کودک در مناطق شهری و روستایی بررسی شد. دوره کودکی به چهار گروه سنی تقسیم و داده ها براساس نسبت، شکاف و شدت فقر تحلیل شدند.
نرخ فقر تغذیه درخانوارهای شهری و روستایی دارای کودک در گروه های سنی مختلف با نوسان هایی همراه بود. بالاترین میزان فقر تغذیه خانوارهای شهری و روستایی استان در سال 1388 مشاهده شد. در اغلب سال ها، هم در مناطق شهری و هم روستایی، نرخ فقر تغذیه گروه سنی صفر تا پنج ساله پایین تر از سایر گروه ها بود و در اغلب گروه ها نرخ و شدت فقر تغذیه در جمعیت های روستایی استان بیش تر از مناطق شهری بود.
با توجه به یافته ها، برنامه ریزان استانی و منطقه ای باید در مورد کاهش فقر تغذیه در جمعیت های روستایی استان بیش تر تاکید کنند.