اثر نوع ریز نمونه و ترکیبات مختلف هورمونی بر باززایی مستقیم گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis L.)

بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) گیاهی علفی، چندساله و متعلق به تیره نعناعیان (Lamiaceae) است که کاربرد دارویی و خوراکی وسیعی دارد. پژوهش حاضر به منظور بررسی پتانسیل 5 نوع ریزنمونه مختلف (قطعات گره، مریستم انتهایی، هیپوکوتیل، کوتیلدون و قطعات برگ) درراستای باززایی مستقیم گیاه بادرنجبویه با استفاده از غلظت های مختلف هورمون 6- بنزیل آمینوپورین (BAP) (2/2، 4/4 و 8/8 میکرومولار) با یا بدون 1 میکرومولار هورمون ایندول استیک اسید (IAA) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و در سه تکرار انجام گرفت. بیشترین تعداد القای جوانه (به طور متوسط 59/23 و 90/16 جوانه به ترتیب برای ریزنمونه های مریستم انتهایی و قطعات گره) در غلظت 8/8 میکرومولار BAP مشاهده شد. بالاترین درصد باززایی (99درصد) در ریزنمونه های مریستم انتهایی و قطعات گره به ترتیب در محیط های MS تکمیل شده با 8/8 و 2/2 میکرومولار BAP حاصل شد. در سایر ریزنمونه ها هیچ گونه باززایی مشاهده نشد. ریشه زایی گیاهچه های باززایی شده در محیط های MS، 1⁄2 MS و MS تکمیل شده با 1، 5/2، 92/4 و 84/9 میکرومولار ایندول بوتیریک اسید (IBA) ارزیابی شد. بیشترین تعداد ریشه تشکیل شده (06/9 ریشه چه در گیاهچه) در محیط MS تکمیل شده با 92/4 میکرومولار IBA به دست آمد.