بررسی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات گلوتئوس مدیوس و بایسپس فموریس در سه تمرین پلایومتریک برای پیشگیری از آسیب لیگامان صلیبی قدامی

هدف از پژوهش حاضر بررسی فعالیت الکترومیوگرافی 3 تمرین پلایومتریک (پرش جمع، لی لی تک پا در صفحه ساجیتال و لی لی تک پا در صفحه فرونتال) جهت شناخت بهترین تمرین به منظور تقویت عضلات بایسپس فموریس و گلوتئوس مدیوس برای پیشگیری از آسیب لیگامان صلیبی قدامی می باشد.
در تحقیق حاضر 15 ورزشکار مرد به صورت داوطلبانه شرکت کردند و روش آماری تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر جهت بررسی میزان فعالیت عضلات در دو فاز فیدفوروارد و فیدبک فرود استفاده شد. آزمودنی ها در هر تمرین حداکثر پرش خود را انجام می دادند.
نتایج نشان داد تفاوت های معنی داری (p≤0.05) در میزان فعالیت این عضلات در فاز فیدفوروارد وجود دارد. تمرینات لی لی یک پا در صفحه ساجیتال بیشترین فعالیت بایسپس فموریس و لی لی یک پا در صفحه فرونتال بیشترین فعالیت گلوتئوس مدیوس را در فاز فیدفوروارد نشان دادند ولی پرش جمع کمترین فعالیت این عضلات را در هر دو فاز نشان داد.
تمرینات لی لی یک پا در صفحه ساجیتال و لی لی یک پا در صفحه فرونتال بایستی در برنامه های پیشگیری از آسیب ACL مورد توجه قرار گیرند.