مقایسه مولفه های مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت های ورزشی از دیدگاه دانشجویان تربیت بدنی

مسئولیت پذیری اجتماعی به تعهدات یک شرکت جهت سود رسانی به جامعه گفته می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف شناسایی و مقایسه مولفه های مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت های ورزشی از دیدگاه دانشجویان تربیت بدنی انجام شد.
روش شناسی: جامعه آماری این تحقیق را دانشجویان دانشکده های تربیت بدنی دولتی سراسر کشور تشکیل می دادند که 353 نفر از آنان با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند در دسترس و بر اساس جدول مورگان به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استفاده شده توسط اسمیت و همکاران(2001) بود؛ که بطور متناوب در تحقیقات خارج از کشور مورد استفاده قرار گرفته بود. روایی صوری و محتوای این پرسشنامه توسط استادان متخصص تایید شد و نتایج آزمون تحلیل عاملی تاییدی برای سوالات پرسشنامه 51/77 محاسبه گردید. هم چنین پایایی درونی سوال ها از طریق آلفای کرونباخ (0.82=α) مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، آزمون های آماری آنالیز واریانس مکرر و تی مستقل توسط نرم افزار SPSS20 به کار گرفته شدند.
یافته های تحقیق نشان داد که مسئولیت قانونی با میانگین 97/5 ± 68/27 به عنوان مهم ترین مسئولیت شناخته شد، و پس از آن به ترتیب مسئولیت های اخلاقی، اقتصادی و بشردوستانه در رده های بعدی قرار گرفتند. هم چنین نتایج نشان دادند که از نظر متغیرهای جنسیت و سطح تحصیلات دانشجویان هیچ تفاوت معناداری بین میانگین چهار مولفه مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت های ورزشی وجود نداشت.
با توجه به یافته ها می توان چنین نتیجه گرفت که دانشجویان ایرانی از بین چهار مولفه هرم کارول، مسئولیت قانونی و سپس مسئولیت اخلاقی را مهم ترین مسئولیت شرکت های ورزشی می دانند؛ بنابراین می توان این پیش فرض را پذیرفت که مسئولیت پذیری شرکت ها در سایه پذیرش قانون و اجرای قانون معنی و مفهوم خود را پیدا می نماید.