«لا یقتل غیر المقاتل» قاعده فقهی مصونیت غیر نظامیان در مخاصمات مسلحانه

از دیدگاه اسلامی، انسان از آن جهت که انسان است، احترام و حق حیات دارد. به همین جهت، کشتن بدون مجوز یک انسان، مساوی با کشتن همه انسان ها است. با این حال، جنگ و جهاد هم در مواردی تجویز و تشریع شده است و مسلمانان اجازه یافته اند تا با کسانی که با مسلمانان سر جنگ دارند، به جهاد برخیزند; اما در مقابل، محدودیت هایی نیز مقرر شده و اموری همچون کشتن زنان، کودکان و سالخوردگان ممنوع شده است.
با توجه به تغییر ماهوی وضعیت جنگ های امروزی نسبت به صدر اسلام، سوالاتی درباره حمایت یا عدم حمایت از مصادیق دیگری که در روایات ذکر نشده)همچون خبرنگاران و تصویربرداران، پزشکان و نیروهای امدادی(وجود دارد.
هدف این مقاله بررسی این مساله است که آیا ممنوعیت قتال و کشتن برخی افراد در جنگ، مختص همان مصادیقی است که در روایات و کلمات فقها آمده یا قابل تعمیم و تسری به مصادیق دیگر و امکان دستیابی به یک قاعده کلی فقهی است؟
فرضیه مقاله بر آن است که ملاک و معیار حمایت از افراد و عدم قتل آنان در جنگ،»غیرمقاتل«بودن آنان است; بنابراین می توان با الغای خصوصیت از این مصادیق، عدم مقاتل بودن را معیار ممنوعیت قتال و کشتن افراد در جنگ دانست و قاعده»لایقتل غیرالمقاتل«را به مثابه یک قاعده فقهی، معیاری برای بیان احکام اشخاص مورد حمایت در مخاصمات مسلحانه، از منظر فقه اسلامی مطرح کرد.