بررسی وضعیت استفاده از ارتز و پروتز در نوجوانان قربانی مین ومهمات جنگی عمل نکرده دراستانهای آلوده ی مرزی ایران

در این مطالعه هدف بررسی و تشخیص مشکلات اندام های حرکتی و وسایل کمک حرکتی مورد استفاده و در صورت نیاز اصلاح و استفاده از وسایل کمک حرکتی مناسب با شرایط افراد بود.
در این طرح تمامی نوجوانان قربانی مین و مهمات جنگی زیر 18 ساله ی ساکن 5 استان مرزی: کردستان، ایلام، کرمانشاه و آذربایجان غربی و خوزستان (78 نفر) در اردوی سلامتی تفریحی که به منظور ارزیابی سلامت کلی شان بود شرکت کردند. اطلاعات دموگرافیک آنها جمع آوری گردید. معاینات بالینی قربانیان توسط متخصص ارتوپدی و ارتوپدی فنی جهت بررسی وضعیت کلی اندام های حرکتی، تشخیص نیاز به وسایل کمک حرکتی، تعویض، تعمیر وسایل مورد استفاده در زمان مطالعه و میزان رضایت از پروتز مصرفی انجام شد.
میانگین سنی جمعیت مورد مطالعه1.99± 16.11بود. میانگین قد و وزن افراد مورد بررسی به ترتیب 10.47± 165 و 12.74±54.25 بود. قطع عضو در میان نوجوانان (52.56 %)41 بوده. نیاز به پروتز، ارتز و وسایل کمکی دیگر به ترتیب(48.71%)38،(23.1%)18،(10.25%)8 بود. در زمان مطالعه(26.92%)21 در حال استفاده از وسایل کمک حرکتی بودند. بیشتر قربانیان استفاده کننده از وسایل کمک حرکتی رضایت کمتر از متوسط داشتند(71.42%)15.
سطح پایین رضایتمندی نشاندهنده ی نیاز به توجه بیشتر به برنامه های درمانی، جلسات توانبخشی و کیفیت ساخت وسایل کمک حرکتی به منظور بالابردن سطح سطح آگاهی و رضایت آنها در استفاده از وسایل کمک حرکتی می باشد.