قدرت اجتماعی و شاخص مرکزیت در شبکه بهره برداران مرتع در راستای مدیریت مشارکتی (منطقه مورد مطالعه: مرتع گورمومنین، منطقه کلاته رودبار، دامغان)

شناخت و آگاهی از کنشگران کلیدی در سطح جوامع محلی در راستای مدیریت مشارکتی و اجرای پروژه های منابع طبیعی یکی از اقدامات ضروری پیش از اجرای پروژه هاست. این افراد می توانند، به منزله رهبران محلی و قدرت های اجتماعی، در سامان دهی مدیریت مشارکتی منابع طبیعی بازوی اجرایی دست اندرکاران دولتی باشند. در این تحقیق سعی شده است از طریق روش تحلیل شبکه و شاخص مرکزیت در سطح خرد، شبکه بهره برداران مراتع، سامان عرفی گورمومنین در منطقه کلاته رودبار شهرستان دامغان، قدرت های اجتماعی، و رهبران محلی موثر در فرایند مدیریت مشارکتی مرتع مشخص شوند. بدین منظور، با استفاده از روش تحلیل شبکه اجتماعی، میزان مرکزیت های درجه خروجی، ورودی، و بینابینی در سطح کنشگران، بر اساس پیوندهای اعتماد، مشارکت، و ماتریس ترکیبی اعتماد و مشارکت، در شبکه بهره برداران مرتع مشخص شد. بر اساس نتایج به دست آمده، کنشگر Go-Bi (یکی از بهره برداران مرتع) قدرت کلیدی در بین بهره برداران مرتع گورمومنین شناخته شد. همچنین، کنشگران مرکزی و پیرامونی و میزان تراکم پیوندی بین آن ها بر اساس شاخص مرکز- پیرامون مشخص شد. افرادی که در زیرگروه کنشگران مرکزی قرار گرفته اند، به دلیل اقتدار و نفوذ اجتماعی بالا، می توانند نقش موثری در مدیریت مشارکتی مرتع ایفا کنند. شناخت این افراد پیش از اجرای پروژه های منابع طبیعی تا حد زیادی می تواند به دستگاه های دولتی در گسترش اعتماد در میان افراد یاری نماید، در نتیجه، مدیریت مشارکتی موفق تری عملیاتی خواهد شد. از این افراد می توان، به منزله پل های ارتباطی بین نهادهای دولتی و سایر بهره برداران، در توسعه پایدار روستایی استفاده کرد.