تحلیل پیامدهای تغییر کاربری اراضی زراعی به باغی از دیدگاه باغداران در غرب حوضه آبریز دریاچه ارومیه

هدف این تحقیق تحلیل پیامدهای تغییر کاربری اراضی زراعی به باغی در غرب حوضه آبریز دریاچه ارومیه است. جامعه آماری تحقیق شامل تمام کشاورزان غرب حوضه آبریز دریاچه ارومیه است که اراضی زراعی خود را به باغ تبدیل کردند. با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای، 150 باغدار سیب و انگور انتخاب شدند. داده های مورد نیاز با استفاده از ابزار پرسشنامه و تکنیک مصاحبه رودررو گردآوری شد. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرهای متخصصان ترویج کشاورزی، محیط زیست و خاک شناسی و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ (83/0) انجام گرفت. نتایج نشان داد تغییر کاربری اراضی زراعی آبی به باغی از سال 1352 و تغییر کاربری اراضی زراعی دیم به باغی از سال 1374 آغاز شد. با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی- اکتشافی، 65 درصد واریانس پیامدهای تغییر کاربری با عوامل سودآوری و رفاه، بهبود کیفیت هوا و خاک، ارتقای پایگاه و نقش اجتماعی، کاهش حجم کاری، استفاده بیشتر از عناصر تغذیه ای، بهبود مهارت های بازاریابی و آلودگی اکوسیستم های آبی و خاکی تبیین شد.