تعیین میزان مواجهه شغلی رانندگان و اطرافیان دروگر چهارچرخ با آلودگی صوتی

یکی از پرکاربردترین ادوات کشاورزی که برای دروی علوفه و غلات به کار می رود، دروگرهای چهارچرخ می باشند. هدف از این پژوهش تعیین میزان مواجهه شغلی رانندگان و اطرافیان دروگر چهارچرخ (مدل BCS 622) با آلودگی صوتی انتشار یافته از آن در دنده ها و دورهای مختلف موتور بود.
جهت بررسی میزان مواجهه راننده و اطرافیان دروگر با آلودگی صوتی از استانداردهایISO 5131 و ISO 6814 استفاده گردید. آزمایشات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل (دو حالت با حرکت و بدون حرکت تیغه برش، سه دور مختلف موتور و چهار حالت نسبت دنده) و در سه بار تکرار انجام شد. فاکتور مورد اندازه گیری، تراز فشار صوت در موقعیت گوش راننده و اطرافیان بود. در حالت هایی که تراز معادل مواجهه بالاتر از حد مجاز بود، آنالیز صوتی در محدوده اکتاوباند انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزارهای Excel وSPSS نسخه 16 انجام گرفت.
نتا یج: در دور موتور 3000 دور در دقیقه، رانندگان آلودگی صوتی بالاتر از حد مجاز (طبق استاندارد ACGIH) دریافت می-کردند. افزایش دور موتور، تغییر نسبت دنده و نیز حرکت تیغه برش در سطح احتمال یک درصد تاثیر معنی داری در افزایش مواجهه راننده و اطرافیان دروگر با آلودگی صوتی داشتند.
استفاده مرسوم از دستگاه دروگر موجب اثرات نامطلوب روی شنوایی راننده می شود، این امر لزوم توجه به کاهش آلودگی صوتی انتشار یافته از این وسیله را با روش های مختلف از جمله کنترل های فنی و مهندسی و مدیریتی گوشزد می نماید.