معرفی روش زیرفضای تصادفی بر پایه تحلیل همبستگی استاندارد برای تحلیل ارتعاش محیطی سازه ها

اصلی ترین دلیل خطا در شناسائی سیستم با استفاده از نتایج آزمایش های ارتعاش محیطی وجود نویز های محیطی و اندازه گیری و همچنین در نظر نگرفتن تحریک ورودی است. به همین جهت همواره یکی از اهداف اصلی ارائه تکنیک های جدید در حوزه ارتعاشات محیطی، کاهش عدم قطعیت پاسخ ها می باشد. در بین روش های آنالیز مودال محیطی، زیر فضای تصادفی به عنوان قدرتمندترین روش شناخته شده، مورد توجه است. در این تحقیق با استفاده از تکنیک تحلیل همبستگی استاندارد، روش آنالیز مودالی در حوزه زیر فضای تصادفی ارائه شده که بجای حل مسئله در فضای داده های آزمایش، با استخراج بردارهای پایه ارتو نرمال فضای داده ها، شناسائی را در فضای بهینه انجام می دهد. از مزایای این روش با توجه به ماهیت تحلیل همبستگی، نویز کمتر در نتیجه دقت بیشتری در برآورد مشخصات مودال می باشد. بعلاوه به دلیل انجام شناسائی در فضای کوچکتر در مقایسه با روش های قبلی، فرآیند حل سرعت بیشتری نیز دارد. برای صحت سنجی روش ارائه شده، از مدل قاب دو بعدی تحریک شده تحت شتاب زلزله السنترو و همچنین از نتایج آزمایش ارتعاش محیطی انجام گرفته بر روی پل دره آلاموسا، استفاده شده است. نتایج نشان می دهدکه این روش علاوه بر حذف نویزهای بیشتر در مقایسه با روش های زیرفضای قبلی، دارای سرعت تحلیل بسیار بالائی در مسائل واقعی می باشد؛ به طوریکه فرآیند محاسبه پارامترهای دینامیکی و رسم اشکال مودی پل دره آلاموسا با 30 سنسور نمونه برداری، بعد ماتریس حالت 750 و تحریک 50 مد، با پردازنده 5 هسته ای با سرعت30/ 2 گیگا هرتز در کمتر از150 ثانیه انجام گرفته است.