الگوهای جدید برآورد رطوبت نسبی روزانه در ناحیه کوهستانی ایران

روش مرسوم برآورد میانگین رطوبت نسبی روزانه معدل گیری از رطوبت نسبی ساعت های استاندارد(6:30،12:30،18:30) است. منحنی رطوبت نسبی روزانه چولگی دارد ومتقارن نیست. بنابراین استفاده از ضرایب مساوی برای برآورد متوسط روزانه دقیق نیست. همچنین فقط رطوبت نسبی نیمی از شبانه روز دراین روش ها درنظر گرفته می شود. افزون براین منحنی های رطوبت نسبی روزانه به شرایط اقلیمی (خوشه بندی) و ماه نیز وابسته است. 149 ایستگاه همدید ایران مطالعه شد. ابتدا خوشه بندی ایران برای تعیین ناحیه های همگن و همنوا با نه عامل هوا و اقلیم شناسی در دسترس (دما، بارش، تبخیر، رطوبت نسبی، دامنه تغییرات دمای سالانه، ارتفاعایستگاه و سه نمایه اقلیم بندی دومارتن، ایوانف و تورنت وایت) انجام شد. روش افرازی میانه محور با سه خوشه (نوارساحلی، کوهستانی و بیابانی-نیمه بیابانی) به حجم های42، 60،48 به دست آمد. این مقاله ناحیه کوهستانی را انتخاب و الگوهایی جدید برای برآورد رطوبت نسبی روزانه ارائه داده است. چون حجم داده های خوشه کوهستانی زیاد است ناچار به استفاده از طرح نمونه گیری سیستماتیک دوری شد. الگوهای مختلف رگرسیونی خطی و غیرخطی (خطی پذیر) پس از غربال و آماده سازی بر داده های ساعتی برازش و سیزده الگوی برتر در ماه های مختلف و سالانه انتخاب شدند. مقادیر بالای ضریب تعیین تصحیح شده (Adj-R2) و آماره F قدرت بالای الگوها را نشان می دهد. کمترین ضریب تعیین این 13 الگو (989/0) مربوط به ماه ژانویه و بیشترین آن (997/0) مربوط به ماه سپتامبر است. واسنجی و مقایسه الگوهای ارائه شده دراین مقاله با الگوهای مرسوم قدیمی نشان از دقت بیشتر الگوهای ارائه شده در این پژوهش دارد. معیار مقایسه میانگین مربع خطا است. این معیار نشان داد که الگوهای ارائه شده در این مقاله خطای کمتری دارند به طوری که MSE ماه های مختلف تقریبا نصف الگوی قدیمی (رابطه1) و بسیار کمتر از آرگون (رابطه 2) است. متغیرهای مورد استفاده در الگوهای رگرسیونی رطوبت نسبی روزانه عبارت انداز: رطوبت نسبی ساعتی، معدل واقعی رطوبت نسبی روزانه. معدل رطوبت نسبی روز قبل، دمای حداکثر، حداقل و میانگین روزانه و بارش روزانه.