مقایسه بی اختیاری استرسی ادرار چهار ماه پس از زایمان طبیعی و سزارین انتخابی

بی اختیاری استرسی ادرار (SUI) یک مشکل بسیار شایع در زنان بالغ است و اتیولوژی آن چند فاکتوری است. با توجه به اختلاف نظر در مورد شیوع و علل SUI در مطالعات گذشته، مطالعه حاضر با هدف مقایسه شیوع SUI چهار ماه بعد از زایمان واژینال و سزارین انتخابی و عوامل موثر بر آن انجام شد.
این مطالعه تحلیلی در سال 1389 بر روی 1520 زن نخست زا در مراکز بهداشتی درمانی شهر کرمانشاه انجام شد. افراد در دو گروه مورد بررسی قرار گرفتند. گروه اول 4 ماه قبل زایمان واژینال طبیعی داشته و گروه دوم تحت عمل سزارین انتخابی قرار گرفته بودند. برای بررسی شدت و عوامل موثر بر SUI از پرسشنامه سندویک و پرونده بهداشتی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون کولموگروف اسمیرنوف، آزمون لون، تی مستقل، من ویتنی و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شود.
شیوع بی اختیاری استرسی ادرار، 4 ماه بعد از زایمان در دو گروه 3% بود. شیوع آن بعد از زایمان واژینال و سزارین انتخابی به ترتیب 3/4% و 87/1% بود، که بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (006/0=p). SUI با سن مادر (001/0=p)، شاخص توده بدنی مادر (043/0=p)، وزن نوزاد (042/0=p) ارتباط معنی داری داشت، اما با دور سر نوزاد (943/0=p) و انجام اپیزیوتومی (0/1=p) ارتباط معنی داری نداشت. دو گروه زایمان واژینال و سزارین انتخابی از نظر بی اختیاری استرسی ادرار شدید اختلاف آماری معنی داری نداشتند (0/1=p).
نوع زایمان، وزن نوزاد، سن و شاخص توده بدنی مادر با بی اختیاری استرسی ادرار در ماه چهارم بعد از زایمان ارتباط دارد، اما زایمان واژینال باعث افزایش بی اختیاری استرسی ادرار شدید نمی شود.