تاثیر اصلاح ترکیبی گرمآبی-مکانیکی (CHTM) بر ویژگی های جذب رطوبت و ثبات ابعاد چوب فشرده شده صنوبر

در این پژوهش، اثر دما، زمان ماندگاری و دمای پرس بر ویژگی های دانسیته، برگشت ضخامت، جذب رطوبت و ثبات ابعاد چوب فشرده شده صنوبر با روش تیمار ترکیبی گرمآبی-مکانیکی بررسی شد. ابتدا نمونه ها در دماهای 120، 150 و 180 درجه سانتی گراد و در زمان های ماندگاری 0، 30 و 90 دقیقه تیمار گرمآبی شدند و سپس به مدت 20 دقیقه در پرس و تحت دماهای 160 و 180 درجه سانتی گراد و با ضریب فشردگی 60 درصد در راستای شعاعی و با اعمال نیروی مکانیکی فشرده شدند. دانسیته، بازگشت فنری، جذب رطوبت و ثبات ابعاد نمونه های تیمارشده اندازه گیری و با نمونه های تیمارنشده مقایسه شدند. نتایج نشان داد که دانسیته نمونه های تیمارشده بیش از نمونه های تیمارنشده بود. بازگشت فنری با افزایش دمای تیمار گرمآبی کاهش یافت. افزایش دمای تیمار نیز میزان جذب رطوبت در نمونه ها را کاهش داد. هرچند با افزایش میزان رطوبت نسبی، جذب رطوبت نمونه ها بیشتر شد، این افزایش در نمونه های تیمارنشده بیش از نمونه های تیمار شده بود. افزایش زمان ماندگاری تاثیر زیادی بر میزان جذب رطوبت نداشت، اما افزایش دمای پرس نیز سبب کاهش جذب رطوبت در تیمار های مختلف شد. با افزایش دمای تیمار و دمای پرس واکشیدگی شعاعی به مقدار چشمگیری کاهش یافت؛ هرچند این کاهش چندان معنی دار نبود. در کل نتایج این بررسی نشان داد که روش ابداعی تیمار ترکیبی گرمآبی -مکانیکی بر ویژگی های چوب فشرده شده اثرهای خوبی دارد و قابل اجراست.