تسریع واکنش های خودتراکمی چسب چوب تانن کوبراچو با اسید بوریک

چسب چوب تانن کوبراچو نرخ خودتراکمی کندی دارد و در سیستم های غیرفرمالدهیدی برای ساخت چندسازه های چوبی به زمان پرس طولانی تری نسبت به چسب چوب های مصنوعی نیاز دارد. در این مطالعه از اسید بوریک برای تحریک و افزایش نرخ خودتراکمی تانن کوبراچو جهت ساخت تخته لایه صنوبر استفاده شد. اجزای اصلی چسب عبارت بود از: تانن کوبراچو، هیدروکسید سدیم، هگزامین، اسید بوریک، و ایزوسیانات پلیمری. بررسی ترمومکانیکی چسب های ساخته شده در فرمول های فاقد اسید بوریک نشان داد با افزایش غلظت اولیه تانن از 40 به 50 درصد حداکثر مدول الاستیسیته چسب افزایش درخور توجهی دارد، در حالی که اضافه کردن 20 درصد ایزوسیانات بر مبنای وزن خشک تانن تاثیر محسوسی نداشت. اما، اضافه کردن اسید بوریک نه تنها زمان و دمای گیرایی چسب را کاهش داد، بلکه مدول الاستیسیته چسب نیز با افزایش درصد اسید بوریک از دو به چهار درصد (بر مبنای وزن خشک تانن) افزایش معنی داری داشت. آزمون مقاومت برشی تخته لایه ها نتایج مطالعات ترمومکانیکی را تایید کرد. مقادیر مقاومت برشی در فرمول های فاقد اسید بوریک نتوانست حداقل های لازم در استاندارد EN 314-2 را تامین کند، در حالی که اضافه کردن اسید بوریک باعث افزایش معنی دار مقادیر برش کششی شد که با افزایش درصد اسید بوریک و تانن روند افزایشی داشت. یافته های این تحقیق نشان داد تخته های ساخته شده با چسب چوب حاوی 50 درصد تانن به همراه 2 تا 4 درصد اسید بوریک کیفیت چسبندگی لازم را برای مصارف داخل ساختمان دارند.