بررسی اثر مصرف حاد کافئین بر قدرت، استقامت عضلانی و توان بی هوازی دختران جوان ورزشکار

تاثیر نیروافزایی کافئین بر برخی فعالیت های بی هوازی روشن نشده است. بنابراین، هدف از این پژوهش، بررسی اثر مصرف حاد کافئین بر قدرت عضلانی، استقامت عضلانی بالاتنه و پائین تنه و توان بی هوازی دختران ورزشکار بود.12 دانشجوی دختر ورزشکار با میانگین وزن 67/525/59 کیلوگرم، قد 03/542/166 سانتی متر، سن 222 سال و نمای توده بدنی 13/117/21 کیلوگرم بر متر مربع به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها به روش دو سوی کور و تصادفی کافئین (6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و دارونما مصرف کردند. یک ساعت پس از مصرف، قدرت عضلانی از طریق آزمون یک تکرار بیشینه (1RM) در حرکت پرس سینه و پرس پا، استقامت عضلانی از طریق شمارش تعداد تکرارهای حرکت پرس سینه و پرس پا با وزنه معادل 60 درصد یک تکرار بیشینه (60٪ 1RM) و توان بی هوازی با آزمون RAST اندازه گیری شد. متغیرهای اندازه گیری شده عبارت بودند از: قدرت عضلانی بالاتنه و پایین تنه، استقامت عضلانی بالاتنه و پایین تنه، حداکثر توان، حداقل توان، میانگین توان، شاخص خستگی. برای بررسی تفاوت بین مصرف کافئین و دارونما از آزمون آماری تی همبسته استفاده شد. مصرف کافئین موجب افزایش معنی دار قدرت در حرکت پرس سینه می شود (012/0P=). و بر حداکثر توان (028/0P=) و شاخص خستگی (016/0P=) تاثیر مثبت دارد. اما اثر معنی داری بر قدرت پرس پا، استقامت عضلانی پرس سینه و پرس پا، حداقل توان و میانگین توان مشاهده نشد (05/0 p>). بر اساس یافته های بدست آمده، به نظر می رسد دوز متوسط کافئین در بهبود برخی عملکردهای قدرتی و کوتاه مدت در دختران جوان ورزشکار موثر باشد.