چالش های سینتر آلومینا در حضور فاز مایع به کمک سیستم دو جزیی کلسیا-تیتانیا

اکسید کلسیم و اکسید تیتانیا، هر کدام به تنهایی برای سینتر آلومینا در حضور فاز مایع، به‌کار رفته است. اما حضور همزمان این دو اکسید تاکنون بررسی نشده است. در پژوهش حاضر با توجه به وجود یوتکتیک‌های دو جزیی آلومینا- کلسیا، آلومینا- تیتانیا و کلسیا- تیتانیا؛ از ترکیب این دو اکسید برای سینتر فاز مذاب آلومینا استفاده شده است. درصد انقباض نمونه‌ها نشان می‌دهد که این ترکیب برای سینتر فاز مایع آلومینا مناسب به‌نظر می‌رسد. اما استحکام خمشی و درصد تخلخل نمونه‌ها نشان می‌دهد که این سیستم با چالش‌هایی مواجه است. آنالیز پراش پرتو ایکس نمونه‌ها نشان‌دهنده تشکیل فازهای پروسکایت و تیتانات آلومینیم است و همچنین پیک‌های نامعلوم در نمونه‌ها، بیان‌گر حضور فازهایی است که تا به امروز شناسایی نشده‌اند. نتایج استحکام خمشیف نشان دهنده کاهش استحکام با افزایش درصد افزودنی از 5 تا 25 درصد است. با افزایش درصد کلسیا در ترکیب در حدود 10 تا 20 درصد، استحکام نمونه‌ها بشدت افت می‌کند که می‌تواند به‌دلیل خروج فاز مایع و افزایش تخلخل نمونه‌ها باشد. خروج فاز مذاب از نمونه‌ها و تخلخل بالا به-دلایل نامعلوم و عدم شناسایی پیک‌های الگوی پراش پرتو ایکس از جمله چالش‌هایی است که راه را برای بررسی بیشتر در این زمینه باز گذاشته است.