تبیین نقش خوش بینی تحصیلی و ساختار توانمندساز در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی میزان تاثیر ساختار توانمندساز مدرسه و خوش بینی تحصیلی معلم بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. به منظور انجام این پژوهش از روش پژوهش همبستگی استفاده شد. پرسشنامه های خوش بینی تحصیلی معلم و ساختار توانمندساز مدرسه توسط 150 معلم مقطع سوم راهنمایی مدارس دخترانه منطقه 5 تهران که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، تکمیل گردید. معدل نهایی ترم گذشته دانش آموزان بعنوان ملاک انداز گیری پیشرفت تحصیلی آنها در نظر گرفته شد. برای بررسی فرضیه ها و پاسخ به سوال پژوهش از ضریب همسبتگی و رگرسیون چندگانه استفاده گردید. نتایج نشان دادند که خوش بینی تحصیلی معلم و ساختار توانمندساز مدرسه ارتباط مثبت و معناداری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد. از میان ابعاد سه گانه خوش بینی تحصیلی (کارآمدی، تاکید تحصیلی، اعتماد) کارآمدی معلم بیشترین ارتباط را با پیشرفت تحصیلی داشت. هم چنین یافته ها نشان دادند که خوش بینی تحصیلی معلم و ساختار توانمندساز مدرسه به صورت معناداری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر می گذارد. دو متغیر خوش بینی تحصیلی معلم و ساختار توانمندساز به همراه یکدیگر 23 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را تبیین نمودند.