رودنگیتی شدن گابروهای جنوب شرق صحنه (غرب ایران)، با تاکید بر روابط کانی شناسی و ژئوشیمی ایزوتوپی

در جنوب شرق صحنه و در شمال رودخانه گاماسیاب، در غرب ایران توده های پراکنده گابرویی با روند شمال شرق- جنوب غرب که بخشی از مجموعه افیولیتی زاگرس هستند رخنمون دارند. این مجموعه از واحدهای مجاور به وسیله گسل های عمیق جدا شده است و در بعضی بخش ها نیز دایک های پیروکسنیتی آن ها را قطع کرده اند. شواهد صحرائی، پتروگرافی و ژئوشیمیایی این سنگ ها نشان می دهد که تغییرات شدیدی در مجموعه کانیایی و فراوانی عناصر این سنگ ها نسبت به گابروهای سالم روی داده است. به علاوه نسبت های ایزوتوپی زیاد 143Nd/144Nd (512945/ 0-513021/ 0) و نسبت های کم (87Sr/ 86Sr (0/70334- 0/70656 از یک منشا گوشته ای تهی شده زیراقیانوسی برای این سنگ ها حکایت دارد. ثابت ماندن تغییرات نسبت های ایزوتوپی 143Nd/144Nd هم زمان با افزایش نسبت های ایزوتوپی 87Sr/86Sr، هم چنین تهی شدن شدید این سنگ ها از SiO2 و غنی شدن آن ها از CaO و Al2O3 دلالت بر واکنش شدید گابروها با آب دریا دارد. مجموعه کانی های این سنگ ها شامل گراسولار/ هیدروگراسولار، آندرادیت، اپیدوت، پرهنیت، وزوویانیت و دیوپسید است که نشان گر فرایند رودنگیتی شدن گابروها در آب های نه چندان عمیق در محیطی قلیایی است.