تاثیر نانو ذره Fe4NiO4Zn بر فاکتورهای کلیوی اوره کراتینین و اسیداوریک در رتهای نر

با توجه به تولید روز افزون نانوذرات اکسیدروی، آهن و نیکل و کاربردهای مفید آنها در سیستمهای بیولوژیک، تاکنون مطالعات کمی در زمینه اثرات جانبی نانوذره Fe4NiO4Zn بر بدن جانداران صورت گرفته است. در تحقیق حاضر تاثیر این نانوذره بر عملکرد کلیه مورد بررسی قرار گرفته است.
این مطالعه به صورت تجربی بر روی 24 رت نر نژاد Wistar انجام شد. حیوانات به 3 گروه 8 تایی تقسیم گردیدند: گروه اول: گروه کنترل که به میزان 5/. میلی لیتر سرم فیزیولوژی دریافت کردند. به گروه دوم – سوم به ترتیب: 5/. میلی لیتر از نانوذرات Fe4NiO4Zn با غلظت ppm 100و200 تزریق شد (به مدت 7 روز متوالی). روزهای دوم - هفتم و چهاردهم بعد از تیمار خون گیری انجام شد. فاکتورهای بیوشیمیایی اوره(BUN)-اسید اوریک و کراتینین اندازه گیری شدند.
در روز هفتم پس از تیمار، میزان اسید اوریک در هر دو دوز تیمار افزایش معنی دار نشان داد. درگروه دوم، میزان اسید اوریک در روزهای 2و 14 پس از تیمار نیز افزایش معنی دار یافت.میزان اوره در هر دو دوزتیمار در روزهای 2-7-14 نسبت به گروه کنترل کاهش نشان داد. میزان کراتینین فقط در دوز بالا، کاهش معنی دار داشت.
نتایج این تحقیق نشان دهنده تاثیر نانوذره Fe4NiO4Zn بر عملکرد کلیه است. علت تفاوت در توزیع و نفوذ بافتی و آسیب بافتی نانوذرات در مطالعات مختلف احتمالا تفاوت در روش سنتزآنها می باشد که منجر به تغییر در اندازه-شکل و خواص فیزیکی و شیمیایی دیگر در نانوذرات شده است. بنابراین تاثیر و برهمکنش چنین نانوذراتی با سلولها و بافتهای بدن جانور متفاوت خواهد بود. به نظر می رسد کاربرد نانوذرات Fe4NiO4Zn در موارد بیولوژیک، اثر سمی پایدار و طولانی مدت بر بدن جاندران ایجاد نمی کند و احتمالا سیستم رتیکولواندوتلیال موجود در بدن قادر به دفع یا تجزیه آنها می باشد.